ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΤΙΝΗΣ
Ο Χρίστος Ντίνης γεννήθηκε το 1902 και πέθανε το 1992. Ήταν οργανοπαίχτης και για χρόνια συνέδευε ως μουσικός το χορευτικό συγκρότημα του Αριστοτέλη Φλώρινας.
Κατασκεύαζε ο ίδιος τα όργανα που έπαιζε. Το υλικό που χρησιμοποιούσε κυρίως ήταν το ξύλο.
Τα μουσικά όγρανα που έφτιαχνε ήταν πνευστά: γκάιντα, φλογέρα, κλαρίνο. Φωτογραφία των μουσικών οργάνων του τυπώθηκε σε γραμματόσημο το 1975.
Ασχολούνταν επίσης και με την ποίηση, έγραφε κυρίως σατιρικά ποιήματα αλλά ήταν και ερασιτέχνης σκιτσογράφος.
ΔΟΣΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Ο Δόστης Δημήτριος. Γεννήθηκε το 1928 και ζει σήμερα στη Σκοπιά. Είναι εγγονός του παπαγιώργη Γροσδάνη, από την πλευρά της μητέρας τον. Η κλίση του προς τη ζωγραφική αρχίζει από την παιδική του ηλικία, όταν ήταν μαθητής στο Δημοτικό. Πριν την στρατιωτική τον Θητεία τα θέματα που ζωγράφιζε ήταν εμπνευσμένα από την φύση και τα πρόσωπα. Κατά την στρατιωτική του θητεία στην Αθήνα, παρακολούθησε διάφορες Θεατρικές παραστάσεις από τις οποίες εμπνεύστηκε τα επόμενα έργα του, τα οποία παριστάνουν ηθοποιούς και μπαλέτα. Σε ηλικία 22 χρονών φεύγει στον Καναδά όπου φοίτησε στην σχολή Αρχιτεκτονικής και ζωγραφικής A.B.C. Εκεί ζωγράφισε διάφορα έργα, η Θεματολογία των οποίων είναι παρμένη από τους αρχαίούς Έλληνες βασιλείς μυκηναϊκής εποχής (Αγαμέμνονα, Οδυσσέα, Μενέλαο) και μυθικούς ήρωες. Επίσης, ζωγράφισε βασιλείς και πρίγκιπες της Αγγλίας.Με την επιστροφή του από τον Καναδά συνεχίζει να ζωγραφίζει και παράλληλα ακολούθησε το επάγγελμα του Τσαγκάρη και του γεωργού. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής τα τελευταία χρόνια στον «Αριστοτέλη» από τον καθηγητή Δημήτριο Μπέσσα.
Τα έργα του τα έχει εκθέσει πολλές φορές σε εκδηλώσεις του δήμου Φλώρινας. Αυτή τη φορά τα Θέματά του τα αντλεί από την καθημερινή ζωή όπως το αλώνισμα, τα χορευτικά, την τοπική ενδυμασία, το παζάρι της Φλώρινας, τη φύση, τα σπίτια, τα φρούτα.Τα έργα του τα δημιουργεί πάνω σε ειδικό χαρτί ζωγραφικής με λαδομπογιά, κοντραπλακέ και πεπιεσμένο χαρτί.
Νεώτεροι ζωγράφοι, οι οποίοι ασχολούνται ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική είναι:
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΖΩΛΗΣ
ΟΛεωνίδας Ζώλης δάσκαλος ο οποίος ζει και εργάζεται στην Χαλκιδική. Τα Θέματά του είναι κυρίως αγιογραφία και φύση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΤΖΗΣ
Σύντομο βιογραφικό:
Γεννήθηκε στην Φλώρινα το 1969, αλλά μεγάλωσε στην Εορδαία, και στην Θεσσαλονίκη, όπου και τελείωσε το Σχολείο. Ως μαθητής αρίστευσε δυο φορές στους διαγωνισμούς της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας.
Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, από όπου αποφοίτησε το 1993 ως αριστούχος. Κατά την διάρκεια των σπουδών ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική δράση, δημιουργώντας με συμφοιτητές ανεξάρτητη φοιτητική παράταξη.
Το 1993 επίσης παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του, την Σμαράγδα.
Ακολούθως έκανε μεταπτυχιακές σπουδές (Μάστερ) στο πανεπιστήμιο του Σάλφορντ στο Ηνωμένο Βασίλειο, με ειδίκευση στον Βιομηχανικό Αυτοματισμό (1995) και αργότερα έλαβε παιδαγωγική κατάρτιση στην ΣΕΛΕΤΕ (Θεσσαλονίκη 1997).
Το διάστημα 1995-1999 εργάστηκε στην Θεσσαλονίκη ως ελεύθερος επαγγελματίας μηχανικός στην βιομηχανία και σε τεχνικά έργα. Το 1999 κατοχύρωσε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.
Τα έτη 1999-2003 εργάστηκε στην ΔΕΗ (ΑΗΣ Αμυνταίου) ως μηχανικός υπηρεσίας σταθμού.
Από το 2003 εργάζεται ως καθηγητής Πληροφορικής στην Μέση Εκπαίδευση της Φλώρινας, με τον περισσότερο καιρό να υπηρετεί στην Εκπαίδευση Ενηλίκων και στην Διά Βίου Μάθηση.
Κοινωνική συμμετοχή:
Αρθρογραφεί στα τοπικά έντυπα μέσα, αλλά και στο Διαδίκτυο, με αναφορά σε θέματα κοινωνικού, πολιτικού και πολιτιστικού προβληματισμού, φωτίζοντας υπό το πρίσμα της τρισχιλιόχρονης Ελληνικής παραδόσεως διάφορες κοινωνικές αγκυλώσεις και στερεότυπα.
Από το 2007 είναι πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Πειραματικού Σχολείου Φλώρινας, με καίριο ρόλο στην διεκδίκηση της απόδοσης του νέου διδακτηρίου του Σχολείου.
Για τα έτη 2007-2010 τελεί μέλος και Αντιπρόεδρος της καταναλωτικής οργάνωσης Ε.ΚΑΤ.Ο Φλώρινας, και δίνει σειρά διαλέξεων με σκοπό την καταναλωτική και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση του κοινού.
Από το 2007 αναλαμβάνει τοπικός συντονιστής εθελοντών του Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας “Πάνος Μυλωνάς”, και αναπτύσσει πρωτοβουλίες ενημερωτικές για το κοινό, αλλά και παρεμβατικές προς την τοπική αυτοδιοίκηση με σκοπό την ασφαλέστερη οδική κυκλοφορία, και την μείωση των τροχαίων ατυχημάτων. Έτσι αξιοποιεί την εργασιακή εμπειρία ως μηχανικός στον χώρο της οδικής σήμανσης.
Συμμετέχει ενεργά στον Φ.Σ.Φ. “Αριστοτέλης”, και ειδικότερα στο Τμήμα Βυζαντινής και Παραδοσιακής μουσικής.
Ως αυτοδίδακτος ζωγράφος, με έμφαση στην Ελληνική εικαστική παράδοση, συνεργάζεται από το 2008 με την νεοσύστατη στην πόλη μας Σχολή Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών.Διαμένει μόνιμα στην Φλώρινα, την τελευταία δεκαετία.
Τα έργα του είναι εμπνευσμένα από τη θρησκευτική ζωή, τα Δημοτικά τραγούδια και τη μυθολογία. Αντιπροσωπευτικά του έργα είναι :«Του νεκρού αδελφού» και «Ο ληστής που μετανόησε πάνω στο Σταυρό», το οποίο πρέπει να είναι και το μοναδικό στην Ελλάδα.
Δημήτριος Νάνος (Τζιμάνης)
Ο Δημήτριος Νάνος γεννήθηκε στη Σκοπιά Φλώρινας. Στα γυμνασιακά του χρόνια ξενιτεύτηκε στον Καναδά. Αρχικά ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο, παίζοντας σε ελληνικές ομάδες του Τορόντο. Αργότερα άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με το μπουζούκι, το οποίο αγαπούσε από μικρό παιδί. Δούλεψε σε πολλά μαγαζιά και πραγματοποίησε πολλές περιοδείες στον Καναδά και στις Η.Π.Α.. Συνεχίζει με την ίδια αγάπη να χαρίζει κέφι όπου και αν δουλεύει, όπου και αν παίζει το αγαπημένο του όργανο, το ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ.
